Dreams are renewable. No matter what our age or condition, there are still untapped possibilities within us and new beauty waiting to be born.

-Dale Turner-

Sunday, May 9, 2010

♥ Selamat Hari Ibu...

Sejak berada dlm kandungan lg, kita dah merasai kasih syg seorang ibu... Kesanggupannya menghadapi tempoh 9 bulan 9 hari (selalu dengar org cakap ~ tp ada gak baby yg lahir x cukup bulan... hehe...) utk melihat kita lahir ke dunia adlh satu pengorbanan yg sgt besar... Bertuahnya kita kerana terpilih utk berada dlm kandungan itu...

Entri ditulis utk mengucapkan Selamat Hari Ibu buat ibunda tercinta, Halimah binti Ibrahim... Dialah RATU yg bertakhta di hati kami, anak2nya... Membesarkan kami dgn kasih syg yg x berbelah bagi...

Terlalu byk jasa mak... Nak story, entah bila la nak habis...

Tp, aku nak kongsi beberapa je la antara beribu-ribu kisah aku dgn mak aku yg tersayang ni...

Aku anak sulung... So, aku lah yg mula2 sekali keluar dr daerah rahim mak aku... Mak aku kata, kelahiran aku amat dinanti2 kan... Sampai nama aku pun 2-3 kali bertukar... Sbbnya, mula2 lahir bapa aku bg nama panjang sgt... Iaitu, Nurul Shaidatul Akma... Pergh, gila sedap nama tu! Tp, mak aku suruh bapa aku tukar nama lain lak, sbb takut nanti aku x reti nak tulis nama sendiri... Boleh pula mcm tu??? Ni semua gara2 aku x pandai membaca lg masa tadika... Nama sendiri pun aku x reti nak sebut... Huhu...Kenapa lah mcm tu yg jd time aku kecil... Memalukan betul!

Kenangan bersama nama tu??? Masa aku darjah 1... Masa nak diberikan suntikan BCG... Oleh lain kena inject, aku pulak x kena... Time kebodohan aku tu, mana la aku tau apa2 kan? Main ikut je apa org buat... Sampai cikgu sekolah aku pergi tanya kat mak, minta surat klinik & kad klinik yg warna pink tu. Mmg aku belum kena suntikan BCG lg, menurut mak aku masa tu... Bila cikgu tu minta kad tu, mak aku pun bg la... & tiba2 cikgu tu pun pelik... Patutlah dia hairan kenapa dlm kelas dia ada budak nama Nurul Shaidatul Akma... Rupa2nya itu aku... Hahaha... Apapun, Nurul Hidayah pun, nama yg baik...

Lg...?? Masaaku darjah 3... Aku pernah lari dr rumah sbb kena marah oleh bapa aku... Aku nakal sgt! Kena rotan tau... Lepas aku kena pukul, aku lari hingga ke malam aku x balik rumah... Mak aku risau sgt aku x balik, siap suruh kwn2 aku pergi cari aku... Ada lah sorg kwn aku ni, pandai2 lak ckp aku terjun bunuh diri kat sungai... Mmg la aku suka duk main tepi sungai tu... Heboh satu kampung tu duk cari aku... Akhirnya aku dijumpai oleh seorang nenek, tertidur di pohon mangga rumahnya... Yela, kena marah sampai kena pukul lg, memang aku sedih & merajuk membawa diri... Bila kena marah sampai kena pukul, apa yg aku fikir hanya 1... "Mak bapa aku x sayang aku"... Mak yg paling gelabah sekali, & menangis sbb x nak kehilangan aku... Siapa yg x sayang anak kan???

Lepas habis belajar, aku terpaksa menolak peluang bekerja di Semenanjung Malaysia... Yg pd masa tu, aku dpt tawaran bekerja di Bangi... Semuanya kerana mak... Dia x sanggup lg, aku duduk berjauhan di sana... Mula2nya mmg aku membantah... Aku x nak balik Sarawak, sehingga aku dpt kerja di sana... Tp, Allah Maha Kaya... Sebelum aku dpt memulakan kerja aku, mak aku pulak sakit... Mak aku accident sehingga retak tulang tangannya & terpaksa keluar masuk ward. Makin teruk, bila terdapat komplikasi terhadap penyakit lain yg dah sedia mak aku hadapi... Aku terpaksa balik, & lupakan peluang kerja yg ada...

Di rumah, aku jaga mak aku sebaiknya... Masak, kemas rumah, cuci baju, ke kedai, semua dah jd kerja aku... Nak harap adik2 yg lain, mereka semua bersekolah... Tinggal di kampus & di asrama... Di rumah, hanya tinggal aku, mak & Aswad, adik ku yg kecil... Bapa aku kerja di daerah lain... Hujung minggu, & cuti je baru ada kat rumah... Siapa lg yg nak diharapkan klu bkn aku?

Mak pun dah bertambah baik kesihatannya... Bila mak dah sihat, akulah yg paling gembira... Semuanya ku rasakan berbaloi, walaupun terpaksa berkorban... Tiap2 minggu terpaksa menunggu lama di hospital sbb mak terpaksa buat latihan fisioterapi walaupun aku paling benci dtg ke hospital... Ubat yg mak ambil pun, dah makin kurang dosenya... & aku percaya, semuanya dah bertambah baik... Mak pun dah aktif berkebun di tepi2 rumah... Hasilnya benar2 memuaskan...

Demi mak, aku sanggup berkorban... Mungkin pengorbanan aku x seberapa. X setanding dgn apa yg dah mak aku perlakukan... Itulah mak aku... Terlalu kasih & sayang terhadap anaknya, dia x sanggup berpisah jauh... Semasa aku berada jauh dgn mak, hampir tiap2 hari mak aku call aku... Tidak pernah jemu utk mengetahui perkhabaran anaknya walaupun dia tau, aku baik2 saja...

Aku bangga, kerana sekurang-kurangnya, aku dah luangkan sedikit masa dlm hayat aku ni utk menjaga mak aku sebaiknya... Klu x aku x rasa semua nya ni, sampai bila aku x merasa pahit manis kehidupan ni...

Klu dulu aku x pandai masak, kini aku dah boleh masak sikit2... Klu dulu, aku kurang bercakap face-to-face dgn mak, sbb aku jarang berada di rumah sbb belajar & tinggal di asrama sejak sekolah, sekarang, aku puas sbb aku dah byk luangkan masa utk mak...

Aku sayang mak aku sgt2...

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Nak tengok mak aku x??? Ni la dia ibu & anak yg tgh berjalan-jalan menikmati alam... Hihi...

Semasa kecil...

X senonohnya aku dlm gambar ni... Tempat ni aku x tau nak namakan apa... Sbb x wujud dah pun kat Kuching ni... Tp, dekat ngan Muzium Sarawak..

Semasa dah besar panjang...

 Masa ni, mak tgh penat jln2... Aku bawa mak gi shopping kat Sogo, KL... Hehe...

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Selamat Hari Ibu jg kpd semua ibu2 di dunia... Tidak lupa jg kpd rakan2 yg dah menjadi ibu, Nora, Oktavia Rinta, Emma, Kak Irah...

Buat nenek pun, Selamat Hari Ibu... Hehehe...

Kalau aku jd ibu nanti, aku janji aku akan jd ibu yg terbaik buat anak2 aku... Hehehehe...

1 comment: